Μύθοι - Παραδόσεις

Υπάρχουν διάφοροι μύθοι και παραδόσεις που περνούν από στόμα σε στόμα σε κάθε γενιά. Να κάποιοι που μας είπαν οι μεγαλύτεροι του τόπου μας.


1. Σε μια περιοχή στα βόρεια του χωριού που λέγεται Κόκκινο λιθάρι είναι κάτι μεγάλοι βράχοι . Αυτούς οι άνθρωποι τους έλεγαν μικρό Αράπη μικρό και μεγάλο Αράπη. Ονομάστηκαν έτσι από τους μεγάλους για να φοβούνται οι μικροί που φύλαγαν τα πρόβατα εκεί κοντά και να μην πλησιάζουν . Υπήρχε κίνδυνος να σκοτωθούν στα απότομα βράχια. 
Λέγεται επίσης πως εκεί υπήρχε η τρύπα του Φώτη. Πολλοί Κουτσελιάτες κρύφτηκαν σ΄αυτή στον πόλεμο με τους Γερμανούς.


2. Τα Αμπέλια είναι μια περιοχή του χωριού πάνω από την παιδική χαρά, προς τα Σερβιανά. Εκεί στον εμφύλιο πόλεμο έσφαξαν πολλούς ανθρώπους. Οι κάτοικοι έλεγαν πως ακούγονταν  ουρλιαχτά στη γύρω περιοχή για μέρες μετά.

3. Τα βράδια του χειμώνα στους κατοίκους που περπατούσαν στο δάσος εμφανίζονταν ένα μικρό μωρό και τους μιλούσε. Όταν το πλησίαζαν έδειχνε την ασχήμια του και έτρεχε μέσα στη νύχτα και φώναζε "δόντια- μαλλιά". Οι κάτοικοι που το έβλεπαν το θεωρούσαν κακοτυχία.

4. Πίστευαν οι κάτοικοι παλιά στις μοίρες. Έχουν να διηγηθούν πολλές ιστορίες με αυτό το θέμα. Σε κάποια μητέρα πήγαν οι πέντε μοίρες και της είπαν. " Μόλις γίνει 20-25 χρονών ο γιος σου θα  πνιγεί στο πηγάδι." Εκείνη κλείδωσε το πηγάδι , αλλά οι μοίρες σκότωσαν το νέο έξω απ΄αυτό. Σε μια άλλη της είπαν πως θα τον τσιμπήσει φίδι και θα πεθάνει. Εκείνη τον πρόσεχε υπερβολικά, όμως το φίδι βρέθηκε στο καλάθι με τα σταφύλια και το πεπρωμένο εκπληρώθηκε.

5. Σύμφωνα με τις παραδόσεις των κατοίκων παλιότερα στη θέση των Σερβιανών υπήρχε το χωριό Λαδικό με τους συνοικισμούς Μπάρκεση και Βάρβεση, το οποίο καταστράφηκε από Τουρκαλβανούς περίπου το 1800. Ο μύθος λέει ότι οι κάτοικοι του χωριού έριξαν τα τιμαλφή τους σε ένα πηγάδι για να τα σώσουν από τους Τούρκους. Από τότε δε βρέθηκαν ποτέ.
 Υπάρχει κι ένας άλλος μύθος για ένα μέρος στο χωριό Σερβιανά που το ονομάζουν " η τρύπα της βάβως". Λένε πως εκεί έκλεισαν μια  άρρωστη γρια γυναίκα και έβαλαν στην είσοδο ένα βράχο να κλείσουν τη σπηλιά. 



6. Ένας μύθος που ακούγεται για το χωριό Κυπαρίσσια από τους παλιούς είναι ότι έχει κατάρα πάνω από 30 οικογένειες να μη μεγαλώνει. Αυτή την κατάρα την έδωσε μια Τουρκάλα γιατί είχε αγαπήσει έναν από το χωριό  και δεν την παντρεύτηκε.


7. Λέγεται επίσης ότι τα πολύ παλιά χρόνια στην κορυφή του χωριού  Κυπαρίσσια υπήρχε ένα μοναστήρι. Εκεί ζούσε ένας μοναχός και είχε πολλά ζώα. Από άγνωστη αιτία όμως κάποια στιγμή το μοναστήρι βούλιαξε, μαζί και όλα τα ζώα. Λένε πως στο σημείο εκείνο ένας κόκορας λαλούσε για σαράντα μέρες και μετά χάθηκε.



8. Ποιος δε γνωρίζει το μύθο με τους καλικάντζαρους; Οι άνθρωποι έχουν να διηγηθούν πολλές ιστορίες μ΄αυτούς. Πίστευαν πως η γη στηρίζεται σε ένα μεγάλο δέντρο το οποίο οι καλικάντζαροι προσπαθούν να κόψουν. Σχεδόν όταν πλησίαζαν στο τέλος του κοψίματος εγκατέλειπαν την προσπάθεια και ανέβαιναν στη γη για να πειράξουν τους ανθρώπους. Εκείνες τις μέρες γίνονταν πολλά ευτράπελα πάνω στη γη. 
Οι άνθρωποι ό,τι δεν μπορούσαν να το εξηγήσουν το απέδιδαν σε "δάκτυλο" καλικάντζαρου.  Κάποτε ήταν μια παρέα γυναικών η οποία πήγαινε συχνά τα βράδια για να κόψουν ξύλα.  Ένα βράδυ συμφώνησαν να μην πάνε. Μία από τις γυναίκες άκουσε φωνές από το δάσος και θεώρησε ότι οι υπόλοιπες γυναίκες πήγαν. Ξεκίνησε κι εκείνη να πάει να τις βρει. Ενώ άκουγε όμως φωνές και τραγούδια δεν έβλεπε κανέναν. Προχώρησε αρκετά μέσα στο δάσος μα άνθρωπο δε συνάντησε. Τότε γύρισε πίσω γιατί φοβήθηκε. Είχε πειστεί ότι οι φωνές που άκουσε ήταν από τους καλικάντζαρους.
Οι γυναίκες και τα παιδιά τα βράδια δεν έβγαιναν έξω γιατί φοβούνταν μήπως τους πάρουν τη φωνή. Επίσης απαγορευόταν να λουστείς και να βγεις από το σπίτι γιατί τα παγανά (οι καλικάντζαροι) θα σε παραμορφώσουν. Δεν έπλεναν τα ρούχα κι αν τα έπλεναν δεν τ΄άφηναν το βράδυ έξω. 
Την παραμονή των Θεοφανίων περίμεναν τον ιερέα να ευλογήσει το σπίτι,ενώ ανήμερα στις 12:00 τα μεσάνυχτα, άναβαν φωτιές για να διώξουν τους καλικάντζαρους.

9. Τα πρώτα δόντια που έπεφταν στα μικρά παιδιά τα έριχναν στη στέγη του σπιτιού λέγοντας
" Πάρε κρούνα κόκαλο και δώσ΄μου σιδερένιο" , για να αποκτήσουν νέα, γερά δόντια.
Στη Γορίτσα έλεγαν στα παιδιά μόλις έβγαζαν το δόντι τους να φωνάξουν τον ποντικό να το πάρει, κι όταν γύριζαν σπίτι έβρισκαν χρήματα κάτω από το μαξιλάρι τους.

10. Σημάδια που προμηνύουν κάτι:
Όταν τα χελιδόνια πετούν χαμηλά, θα βρέξει.
Όταν τα σκυλιά γαβγίζουν θλιμμένα θα πεθάνει κάποιος.